Dikiş dikmeye küçüklükten beri merakım vardı. Evde annem dikerken ben de bebeklerime elbiseler etekler dikerdim. Okul, iş hayatı, evlilik, çocuklar derken uzun bir süre dikiş dikmedim. Sonra ufak ufak başladım bir şeyler dikmeye. Bloglar sağ olsun bayağı yardımcı oldu bir de en büyük destekçim, öğreticim arkadaşım Halise oldu. Ne zaman zorlansam yanına gidip nerede hata yaptığımı sorduğumda, nasıl yapacağımı öğrendim, provalarımı yaparak elbiselerimin tam üzerime oturmasını sağladı.
Dikiş de bayağı yol almama rağmen bazı modeller beni korkutur. Biri de bu bomber ceket oldu. Modeli yapmaya 2 sene önce karar verdim. Geçen sene kumaşı aldım ve bu sene de nihayet diktim. Ve en sonunda kendime güldüm hiç de zor değil aksine çok kolay oldu. Kumaşım geometrik desenli kapitone ve kalın olunca astara gerek kalmadı. Kalıp 2014 Mart Burda dergisinde yer alıyor.
